Maiko, to praktykantka, która dopiero poznaje świat gejsz. Jest to młoda dziewczyna, często nastolatka, która obserwuje i uczy się swojej roli. Nabywa doświadczenia głównie poprzez uczestnictwo w przyjęciach i festiwalach tańca. Maiko wyróżnia niesamowicie kolorowe kimono z szerokimi rękawami, sięgającymi ziemi, oraz duża ilość ozdób we włosach. Geiko natomiast, to starsza, doświadczona już gejsza. Jej kimono nie jest już tak kolorowe, a włosów nie zdobią już dziesiątki grzebieni i spinek. Jej strój zostaje w specjalny sposób związany pasem obi. Jest ona piękną, dystyngowaną, poważną kobietą. Do głównych umiejętności gejszy należą: klasyczny taniec japoński, gra na shamisen, (lub) koto, (lub) flecie i (lub) bębenku ale też ceremonialne parzenie herbaty. Dobrze wykształcona gejsza umie również kaligrafować, układać kwiaty (ikebana) i recytować klasyczną literaturę japońską. Do tego musi być jeszcze tylko zabawna, seksowna i towarzyska. Gejsza nie może być kobieta uległą, musi wiedzieć, czego chce i dążyć pewnie do swoich zamierzonych celów. Tylko ciężka praca pozwala na osiągnięcie wysokiej pozycji zawodowej. Pomimo tego, że gejsze mieszkają w jednym domu, panuje wśród nich olbrzymia zawiść. Każda dąży do tego, żeby cieszyć się szacunkiem innych ludzi, co niestety nie pozwala na zbyt zażyłe przyjaźnie w ich środowisku. Na całym świecie (w Japonii również), gejsze odbiera się jako kobiety lekkich obyczajów. Co może nie jest do końca błędnym rozumowaniem, ponieważ z literatury wynika, że zdarzają się gejsze, które robią dodatkowy użytek ze swego ciała. Wtedy jednak nie powinny nazywać się gejszami, ponieważ gei - znaczy "sztuka, gra na scenie", a sha – "osoba, osoba, która uprawia sztukę". Ostatecznie wątpliwości sceptyków, powinien rozwiać fakt, iż w 1957 roku w Japonii zniesiono legalną prostytucję, natomiast profesję gejsz pozostawiono. Na ubiór gejszy składa się przede wszystkim nagajuban, kimono oraz obi. Nagajuban jest szatą spodnią noszoną pod kimono. Na kimono, pod piersiami zawiązywana jest szarfa z cienkiego materiału (podobnego do szyfonu), zwana obiage. Z kolei obiage opasuje się grubym pasem zwanym obi, mierzącym niejednokrotnie do 6 metrów. Pas ten służy do podtrzymania kimona i musi się od niego odróżniać kolorystycznie. Na obi nakładany jest już tylko sznur obijime. No cóż, trochę tego jest... Noszone przez gejsze praktykantki kimona dochodzą niejednokrotnie do ok. 20 kg wagi! Zwyczaj bielenia twarzy gejsze przejęły prawdopodobnie od prostytutek - amatorek, które były żonami bądź córkami flisaków lub przewoźników. Z ubóstwa, podczas nieobecności ojców i mężów, parały się prostytucją. Ich ciała pokrywał brud i zadrapania, ponieważ głównym ich zajeciem było wytwórstwo węgla drzewnego i zbieranie chrustu na opał. Dlatego, też aby klienci nie odczuwali niechęci na ich widok, rany ukrywały pod grubą warstwą pudru. Fryzura jest tak samo istotna i niezwykła jak makijaż. Tradycyjna nazywa się wareshinobu i jest bardzo ozdobna. Noszą ją tylko młode gejsze Maiko. Geiko nie używają w swoich fryzurach tak wielu ozdób. Fryzura ta jest niesamowicie skomplikowana i trudna w pielęgnacji, dlatego też współczesne gejsze używają peruk. Mizuage to nic innego jak utrata dziewictwa, seksualna inicjacja początkującej gejszy. Okāsan (czyli matka z domu gejsz) wybierała (dziś mizuage nie jest praktykowane) gejszy odpowiedniego kandydata. A wybierała ona z dojrzałych, bogatych i wysoko postawionych mężczyzn, ponieważ musiał zapłacić odpowiednią sumę pieniędzy oraz możliwie jak nalepiej wywiązać się ze swego zadania. W pierwszym dniu mizuage okāsan w przygotowanym do tego pokoju pozostawiała trzy jajka, a sama oddalała się do najbliżej sąsiadującego pokoju. Przybyły na mizuage, kochanek prosił maiko aby się położyła, sam rozbijał jajka z których wypijał żółtka, a białka wcierał w ubranie. Mówił, że to właśnie jest mizuage po czym, żegnał się mówiąc: Dobranoc kochanie! Następnego dnia, spotykali się w tym samym miejscu gdzie on znów rozbijał jajka, wypijał żółtko, ale białka już wcierał dziewczynie w nogi. Po czym, żegnał się podobnie jak dnia poprzedniego i odchodził. Ceremonia ta trwała przez siedem dni przy czym z każdym kolejnym dniem wmasowywał białka w coraz wrażliwsze partie kobiecego ciała. Pod koniec tygodnia młoda gejsza czuła się spokojna i podekscytowana, a mężczyzna pokrzepiony żółtkami z przyjemnością czynił swą powinność. Na tym kończyła się jego rola.
* Zdarza się, że gejsze uzależniają się od alkoholu. Przyczyną jest częste bywanie na przyjęciach zakrapianych sake.
*Gejsza a małżeństwo: Jeśli gejsza chce wyjść za mąż musi się pożegnać na zawsze ze swoją profesją.
*Odsłonięty kark: Japończycy mają ogromną słabość do odsłoniętego karku u kobiety. Można by to porównać ze słabością do długich, zgrabnych i zakrytych krótką spódniczką nóg. Podobno z tej przyczyny kołnierz przy kimono gejszy jest wywinięty.
Piękne kobiety jestem za *0*
OdpowiedzUsuń